Pas disa muajsh thatësi ekstreme që shkaktoi mungesë uji dhe shpërthime zjarri, borë e madhe po bie në Sierra Nevada, mjaft për të thyer rekorde të vjetra.
Që nga e marta, më shumë se 5.2 metra, kishin rënë deri më tani këtë muaj në Laboratorin Qendror të Borës të Universitetit të Kalifornisë, në lindje të Sacramento.
Shkencëtarët në laborator thanë se ky muaj është tani dhjetori më me dëborë i regjistruar në këtë vendndodhje dhe muaji i tretë me më së shumti borë në përgjithësi. Muaji më i mirë ishte janari i vitit 2017, kur ranë 6 metra dhe nuk ka të ngjarë të bjerë borë e mjaftueshme në tre ditët e ardhshme për të sfiduar atë rekord. Të dhënat këtu kthehen në vitin 1970.
Zyrtarët e laboratorit thanë se bora ishte “e thellë dhe e vështirë për t’u kaluar”, dhe atyre iu deshën rreth 40 minuta për të arritur në vendin ku janë marrë matjet, vetëm 150 metra larg derës së përparme të laboratorit.
Është një ton borë dhe ishte shumë e nevojshme, por Andrew Schwartz, shkencëtari kryesor dhe menaxheri i stacionit të laboratorit të borës në Sierra, tha se ata do të kenë nevojë për më shumë.
“Ndërsa kjo ngjarje ka qenë e mahnitshme deri më tani, ne jemi vërtet të shqetësuar që muajt e ardhshëm nuk do të kenë aq shumë stuhi. Nëse nuk marrim një centimetër tjetër, ne jemi ende nën atë që do të prisnim për të gjithë dimrin, që do të thotë se ne mund të kontribuojmë në thatësirën në vend që ta zgjidhim atë”, tha Schwartz për CNN.
Pakoja e borës në lartësi të lartë shërben si një rezervuar natyror që lehtëson thatësirën, duke ruajtur ujin gjatë muajve të dimrit dhe duke e çliruar ngadalë atë gjatë sezonit të shkrirjes, pra pranverës. Pakoja e borës në Sierra Nevada përbën 30 për qind të furnizimit me ujë të freskët të Kalifornisë në një vit mesatar, sipas Departamentit të Burimeve Ujore të Kalifornisë. Grumbullimi i borës në Sierra ishte në nivele alarmante të ulëta në fund të dimrit të kaluar dhe rezervuarët, të cilët janë rimbushur nga shkrirja e borës në pranverë, janë ende nën mesataren historike.